Ο όρος Βιοθυμική είναι σύντμηση και συνδυασμός των λέξεων «βιολογία» και «θυμικό».
Ο όρος Βιοθυμική είναι σύντμηση και συνδυασμός των λέξεων «βιολογία» και «θυμικό». Αναφέρεται σε μία συγκεκριμένη βραχεία θεραπευτική προσέγγιση, μέθοδο και διαδικασία, η οποία απευθύνεται άμεσα σε όλα τα επίπεδα και υποστρώματα των νευροβιολογικών, των συγκινησιακών (θυμικών), των συναισθηματικών, αλλά και των γνωστικών και συμπεριφορικών λειτουργιών του ανθρώπου. Η Βιοθυμική δεν διαχωρίζει θεωρητικά ή πρακτικά το νευροβιολογικό από το θυμικό ή το συναισθηματικό ή ακόμη και το γνωστικό. Δεν θεωρεί απλά ότι οι λειτουργίες αυτές είναι αλληλένδετες, θεωρεί ότι στον ενήλικα είναι ένα και το αυτό σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας ή δράσης τους, περιλαμβανομένης και της εξωτερικής εκδήλωσης του συναισθήματος με τις συνακόλουθες νοητικές απεικονίσεις, σκέψεις και συμπεριφορές. Με λίγα λόγια, η Βιοθυμική βλέπει τον άνθρωπο από μια ολιστική, λειτουργική σκοπιά και όχι απλά σαν ένα σύνολο αλληλένδετων μεν, αλλά ανεξάρτητων λειτουργιών.
Η Βιοθυμική Υπνοθεραπεία / Ψυχοθεραπεία έχει αναγνωρίσιμες καταβολές σε προσεγγίσεις στην κλινική ύπνωση όπως η ερικσονιακή και νεο-ερικσονιακή, η θεραπεία των καταστάσεων του εγώ, το συμβολόδραμα και η αναλυτική υπνοθεραπεία. Η Βιοθυμική Θεραπεία είναι σε κάποιο βαθμό τυποποιημένη, παρέχει όμως ταυτόχρονα μια ευέλικτη δομή η οποία δίνει τη δυνατότητα προσαρμογής της θεραπευτικής διαδικασίας στις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε θεραπευόμενου, όπως αυτές διαμορφώνονται σε κάθε φάση κατά την εξέλιξη της θεραπείας. Η Βιοθυμική θεραπεία χρησιμοποιεί πρωτοποριακές τεχνικές οι οποίες έχουν αναπτυχθεί και τεκμηριωθεί μέσα από επισταμένη κλινική έρευνα, ιδιαίτερα όσον αφορά στην πολυεπίπεδη αποτελεσματικότητά τους.
Μια σημαντική πτυχή της Βιοθυμικής προσέγγισης είναι η ψυχοεκπαίδευση, ή η προετοιμασία του θεραπευόμενου σε συνειδητό επίπεδο. Βασικός στόχος της ψυχοεκπαίδευσης, είναι η σταδιακή εστίαση της προσοχής (συνειδητής και ασυνείδητης) του θεραπευόμενου μέσω στοχευμένων συζητήσεων, στους εσωτερικούς μηχανισμούς οι οποίοι δημιουργούν και διατηρούν τις ανεπιθύμητες, αυτοματοποιημένες αντιδράσεις του, ή τα ενοχλητικά συναισθήματα από τα οποία υποφέρει. Στοχεύει επίσης στη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών οι οποίες εξασφαλίζουν τη συνεργασία του συνειδητού στη θεραπευτική διαδικασία. Ο τελικός θεραπευτικός στόχος της Βιοθυμικής Ψυχοθεραπείας, είναι η βιωματική αναπλαισίωση ή επανακωδικοποίηση συγκινησιακών προδιαθέσεων σε προσυμβολικό και προλεκτικό επίπεδο. Η Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία εφαρμόζεται αποτελεσματικά στη θεραπεία όλων των ψυχοσυναισθηματικών και ψυχοφυσιολογικών διαταραχών.
Το θεωρητικό υπόβαθρο το οποίο καθορίζει την πρακτική της Βιοθυμικής Ψυχοθεραπείας, διαφέρει από αυτό άλλων προσεγγίσεων στην κλινική ύπνωση. Οι θεωρητικές βάσεις στις οποίες στηρίζεται η Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία, είναι κυρίως οι τελευταίες έρευνες στη νευροβιολογία του συναισθήματος της σύγχρονης συγκινησιακής νευροεπιστήμης (Affective Neuroscience), οι θεωρητικές και πρακτικές αρχές της Affect-Logic, όπως έχουν διατυπωθεί από τον Ελβετό ψυχίατρο Luc Ciompi, οι έρευνες και οι θεωρίες της Επιγενετικής, οι θεωρίες της κβαντικής ψυχολογίας και της ψυχολογίας του χάους καθώς και η θεωρία των καταστάσεων του εγώ όπως έχει διαμορφωθεί από τους John και Helen Watkins και άλλους.
Η Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία αναπτύχθηκε το 2008 μέσα από την κλινική έρευνα και εμπειρία μιας ομάδας ειδικών της ψυχικής υγείας, με επικεφαλής τον Δρ. Ιωάννη Δόβελο. Από τότε μέχρι σήμερα, η Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία χρησιμοποιείται σαν κύρια προσέγγιση ή σε συνδυασμό με άλλες προσεγγίσεις από έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό εκπαιδευμένων ειδικών ψυχικής υγείας.